گلچین متن زیبا در خصوص زندگی - صبح مهریز

با ما همراه باشید و با تور چین ارزان از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

متن زیبا در خصوص زندگی به بی بدیل بودن این هدیه خداوند اشاره می نماید. چرا که به گفته شاعر زندگی زیباست و زندگی و زیستن موهبتی الهی و هدیه ای از طرف خداوند است و اینکه ما به عنوان یک انسان اجازه زندگی کردن داریم، زیباست. با خواندن متن های زیبا در خصوص زندگی می توانیم زندگی را بهتر بشناسیم و پیروز شویم به جهان و همه قشنگی های آن لبخند بزنیم. تعدادی از متون با مضمون زندگی را در مطلب پیش رو نوشته ایم که مطالعه آنها را به شما توصیه می کنیم.

مجموعه متن های زیبا درباره زندگی

هیچ می دانی زیبایی زندگی از عشق است؟ باید زیبایی های زندگی را دوست داشت و وقتی تپش قلبت سرعت و شدت گرفت، به این احساس اعتماد کنی و لبخند بزنی.

گاهی انسان هایی وارد زندگی ات می شوند، آنها که حاضرند تا انتهای جاده زندگی با تو راه بیایند و تلخ و شیرین های زندگی را همراهت بچشند. آنها را ببین، صدای قلبشان را بشنو.

به عشق آنها که چون باران رحمت بر زندگی ات می بارد و شادابی و سرسبزی را به زندگی ات به ارمغان می آورد، با لذت نگاه کن و آن را پذیرا باش. بدون چتر در معرض باران عشق قرار بگیر.

یادت باشد خدا هدیه هایش را بسته بندی شده نمی فرستد. فرشته هایش را در قالب انسان به سویت روانه می نماید، در قلبت را به روی زندگی بگشا. غصه های زندگی را دیدی بدان برای لذت بردن از شادی ها و از ته دل بخند.

✦✦✦✦✦✦✦

زندگی زیباست. آرامش دارد و جاده ای است پر از مناظر بکر و دوست داشتنی. اما برخی زندگی را با مسابقه دو و یک رقابت مادام العمر اشتباه گرفته اند. گمان می نمایند زندگی یعنی مسابق و باید در این مسابقه برنده شوند و بیشتر از همه پیشرفت نمایند. در نظر آنها در انتهای جاده زندگی هدفی هست که هر که زودتر به آن برسد، پیروز تر است.

می دوند و از یکدیگر جلو می زنند و گاهی در حالی که نفسشان بریده به مقصد می رسند. می رسند ولی نمی دانند وقتی فقط به انتهای راستا فکر می کردند و از یکدیگر سبقت می گرفتند، در طول راستا دیدن چه جاذبه ها و زیبایی هایی را از دست داده اند. چه چیزها را از دست داده اند و واقعیت زندگی را فدای هدفی پوچ نموده اند.

می رسند در حالی که هیچ چیز از زیبایی های زندگی را نفهمیده اند و از هدف زندگی غفلت نموده اند. آمده بودند جهان را ببینند، خدا را عبادت نمایند، دوست بدارند، عشق بورزند و دست جاماندگان در جاده را بگیرند... اما یادشان رفت برای چه آمده اند و فقط دویدند. شاید آن آخرها از خودشان بپرسند: بیا حالا رسیدی، خب که چی؟ کاش ما راه رفته برخی ها را نرویم.

زندگی آموزگاری است که چیزهای زیادی به انسان می آموزد. زندگی می آموزد که همه لحظاتی که امروز به خاطر آنها ناراحتیم، روزی تبدیل به خاطرات می شوند. خاطراتی که اگر هم کوچک و خنده دار نباشند، حداقل آنقدر که روزی فکر می کردی تلخ و سخت هستند. زندگی می آموزد که شتاب بی فایده است، چیزهایی که قرار است به آنها برسی، دیر یا زود به آنها می رسی و اگر قرار نبوده برسی، دویدن و تقلا کردن فایده ندارد. زندگی می آموزد آنقدرها مهم نیستند، چه بسا در طول زندگی آرزوهای دور و درازی که وقتی به آنها رسیدیم، آنقدرها هم شیرین نبودند و آنقدرها هم مهم نبودند. زندگی می آموزد که از دست دادن خیلی هم سخت نیست. اندوه ها می گذرند و بی تابی های تو لابلای روزهای زندگی گم می شوند. درس آموزگار زندگی را خوب فرابگیر و سعی کن شاد و صبور باشی. زندگی آموزگار مهربان و بزرگی است.

✦✦✦✦✦✦✦

در زندگی باید حواسمان جمع باشد. اول از همه حواسمان به خودمان باشد. حالمان خوب است؟ بالمان خوب است؟ پرنده آرزوهایمان بلندپرواز هست هنوز؟ همه چیز طبق آنچه که می خواستیم پیش می رود؟ شادی برقرار است؟ دلمان چطور؟ سرجایش هست؟ از عشق به زندگی مملو هست؟

بعد حواسمان جمع دور و بری هایمان باشد. آنها که کنارمان نشسته اند و دوستشان داریم، آنها که برق نگاهمان را از چشمان آنها می گیریم. آیا به آنها خوب دقت می کنیم؟ برق چشم هایشان را می بینیم؟ کلماتشان را با گوش جان می شنویم؟ عشقمان به آنها را نشان می دهیم؟ چشم ها، لب ها، لبخندها، اخم های شیرین و حالات صورتشان را به یاد سپرده ایم؟

بالاتر از همه حواسمان به آن کسی باشد که این زندگی را به ما هدیه داد. آیا او را می شناسیم؟ قدر هدایای کوچک و بزرگش را می دانیم؟ حواسمان هست که چند بار توی زندگی دستمان را گرفته است؟ گاهی سر را رو به آسمان بالا بگیریم و بگوییم: چه خوب آفریدگاری هستی، به خاطر زندگی و به خاطر همه چیز ازت متشکرم.

اگر در زندگی خود نقطه روشنی نمی بینید و هیچ امیدی به زندگی ندارید، به این معنا نیست که واقعاً امیدی به زندگی وجود ندارد. بلکه این شما هستید که باید چشم بگشاید، دور تا دورتان را نگاه کنید تا دری که باز است را از میان درهای بسته پیدا کنید. شاید آن کور سو که برای شما بی اهمیت است، اگر نزدیکش شوید نوری روشن است و همان که عمری دنبالش می گشتید. در زندگی از رفتن نترس. از امتحان کردن یک یک درهای بسته! شاید قفل نباشند و به راحتی باز شوند. اگر یک عمر به بسته بودن دری خیره شوی، کمترین توانایی خود را نادیده انگاری، فرصت زندگی را از دست خواهی داد. رفتن به سوی کورسوها را تجربه کن. نشستن و ناامیدی نه دری را باز می نماید و نه تو را به جایی می رساند. تو در قبال زندگی ات مسئول هستی. تو مسئولی که بروی تا برسی. لبخند بزن و برخیز. این است زندگی.

✦✦✦✦✦✦✦

تو فقط یک بار زندگی می کنی، پس برای خودت زندگی کن. به آرزوهایت بیندیش و برای رسیدن به آنها کوشش کن. تو فقط یک بار زندگی می کنی. عزیزانت را دوست بدار و آنها را بی خجالت ببوس. از بستنی خوردن در خیابان، از پیاده روی های خوش خوشانه، از لبخند زدن به عابرانی که بر دلت می نشینند نترس. نترس که با بچه ها بدوی و پا به پای آنها یاد کودکی هایت کنی. نترس که به کسی بگویی دوستت دارم. وقتی از صمیم قلب دوستش داری. از عشق ورزیدن واهمه نداشته باش، شاید فرصت عاشق شدن به این عمق هرگز تکرار نشود. و از آن طرف نترس که آدمهای بی مصرف زندگی را کنار بگذاری، نترس که آنها که روح تو را زخمی نموده اند، ترک کنی و برای خودت زیبا زندگی کنی. تو قرار نیست جاودانه باشی و باید قدر فرصت هایت را بدانی. تو فقط یک بار زندگی می کنی، پس برای خودت زندگی کن.

مراحل زندگی درونی با آنچه که از بیرون نگاه می کنیم فرق دارد. جوان هایی که پرشور و نشاط زندگی می نمایند، گاهی یک دیدگاه خاص نسبت به پیری و حتی میانسالی دارند. پیری از آنها فرسنگ ها دور است، فکر می نمایند پیری حس عجیب و غریبی است، احساس می نمایند پیرها سال های سال با جوان ها فرق دارند و زندگی شان متفاوت است. اما وقتی همین جوان ها به پیری می رسند، پیری عجیب نیست.

پیرمردها و پیرزن های زیادی را دیده ام که هنوز همان نوجوان شاد در وجودشان هست؛ حتی اگر گرد سپیدی روی موهایشان نشسته باشد و پای چشم هایشان چین و چروک افتاده باشد یا نتوانند چند تا پله را بالا و پایین بروند.

زندگی از بیرون جسم را تحلیل می برد و شکسته می نماید اما اگر خود انسان بخواهد، پیر هم که بشود، روح او هنوز همان شیطنت ها را دارد، هنوز همان دوست داشتن جوانه می زنند و برق چشمان شعله می کشد. پیرها به قدر جوان ها از زندگی لذت می برند.

✦✦✦✦✦✦✦

زندگی دویدن و دویدن و رسیدن به یک جا نیست. زندگی مسابقه نیست. گاهی وقت ها بی خیال همه دویدن ها بشو. گاهی وقت ها فراموش کن کجایی، به کجا رسیده ای و به کجا نرسیده ای. گاهی وقت ها فقط در حال زندگی کن و از زندگی لذت ببر.

اصلاً به قول هایی رنگارنگی که به خودت و دیگران داده ای نباش، تب رسیدن نداشته باش. از اینکه به خیلی هدف هایت نرسیده ای ناراحت و خجالت زده نباش. نفس عمیق بکش و بگو: من کوششم را کردم اما نشد. این لحظه را خوش است. این لحظه را برای لحظه های قبل و بعد هدر نده.

به روی زندگی در لحظه لبخند بزن، از آفتاب تابان که به بخشندگی بر همه می تابد، از برگ درختان، از جیک جیک گنجشک ها و از پرواز دسته کبوتران در آسمان لذت ببر.

✦

در انتها برای مخاطبان خبرنگاران زندگی زیبا و زیبا نگریستن به زندگی را آرزو می کنیم. اگر شما نیز دیدگاه هایی درباره زندگی دارید، آنها را با ما و دیگر خوانندگان مجموعه متن های زیبا در خصوص زندگی در میان بگذارید.

گروه فرهنگ و هنر خبرنگاران