زندگی دامداران جوشقان قالی در بند فعالیت های معدنی ، مسئول مراتع جوشقان قالی کیست؟ - صبح مهریز

گروه دانشگاه خبرنگاران، اعظم ذوالفقاری منظری؛ قسمتی از منابع طبیعی در شهر جوشقان قالی وجود دارد که هیچ ارگانی مسئولیت آن را به عهده نمی گیرد. به هر اداره ای که مرتبط با این قسمت از جوشقان قالی بود، تماس گرفتیم، اما پاسخی که دریافت کردیم این بود: به ما ربطی ندارد.

قصه از آنجا آغاز شد که امام آدینه جوشقان قالی در برابر دوربین موبایل بعضی از اهالی این شهر کوچک نهاده شد و هر مسئولی را که در این شهر مسئولیتی دارد، تهدید به تعطیلی نماز آدینه کرد؛ اگر یک معدن دیگر افتتاح گردد!

پس از انتشار این ویدئو، با گروهی از جوانان جوشقان قالی آشنا شدیم که دغدغه حفاظت از شهر و دیار خود را داشتند. آنان معتقدند آنچه معادن بر سر این اجتماع انسانی می آورد، باعث نابودی حیات انسان ها می گردد. مراتع را معدن کاران بی رویه نابود می نمایند، دام ها دیگر علوفه ای ندارند، دامداری که اصلی ترین ممر درآمد این شهر است، به شدت رو به افول می رود و به مرز های نابودی رسیده استو این در حال است که شغل اصلی مردم دامداری است و ادامه ماجرا را می توان حدس زد؛ از بین رفتن طبیعت، کوچ مردم، خالی شدن یک شهر از سکنه و باقی ماجرا.

بیشتر بخوانید:

• صدای اعتراض مردم جوشقان قالی را بشنوید / تخریب محیط زیست و بی اعتنایی شرکت های معدنی
• جوشقان قالی را دریابید / اثر تخریب سودجویی معادن در دامنه کوه های کرکس

دامداران، که شاید بتوان گفت: اصلی ترین صنعت جوشقان قالی را دارند، فعالیت معدن کاران را در تعارض با فعالیت اقتصادی خود می دانند. اقتصاد محلی دارد فدای فعالیت اقتصادی کلان می گردد که سودی هم از آن به اهالی نمی رسد.

معادنی که دامداران را خانهخراب کردند

حسین پستی، یکی از دامداران جوشقان قالی در مصاحبه با خبرنگار ما به این نکته اشاره می نماید که حدود 100 پروانه دامداری در جوشقان قالی از حدود 10 سال پیش صادر شده، اما حالا این پروانه ها به حدود نصف یا یک سوم رسیده است. او دلیل کاهش حجم پروانه های دامداری را فعالیت معادن معرفی می نماید. البته او می گوید که بخشی از زمین های مرتع را هم شهرداری به سازمان مسکن و شهرسازی واگذار نموده و در نتیجه مرتع کم شده است.

پستی اشاره می نماید: دیگر مرتع زمستانی نداریم. قسمتی که مراتع زمستانی ما را تشکیل می داد، اکنون متعلق به مسکن و شهرسازی شده و فقط مقداری مرتع تابستانی باقی مانده که یا با کمبود آب روبرو هستند یا به دلیل همجواری، مسائل دیگری را برای دامداران ایجاد نموده اند.

این دامدار جوشقانی شرح می دهد: با اداره منابع طبیعی برای این مسائل ارتباط گرفته ایم، اما می گویند شرکت کاوش کویر، برای فعالیت های معدنی خود مجوز دارد و در محدوده مجوز خود فعالیت می نماید.

وی به تشریح نحوه فعالیت معدن کاران در دامنه کوه های کرکس می پردازد و می گوید: در نیمه دهه 80 شرکت کاوش کویر در مزایده ای که از برگزاری آن خبر نداشتیم، برنده شده و در آن موقع هم استعلامی از منابع طبیعی برای فعالیت های معدنی در این منطقه گرفته نشده است.

به گفته پستی، شرکت کاوش کویر برای تمدید مجوز های خود یا ادامه فعالیت دیگر، احتیاجی به دریافت مجوز از سوی منابع طبیعی ندارد.

وی با اشاره به اینکه دام های جوشقان قالی حدود هفت ماه را در آخور علوفه می خورند، ادامه می دهد: دام احتیاج دارد که برای چرا به دامنه کوه و طبیعت برود تا گوشت آن از کیفیت بالایی برخوردار باشد، اما اینکه هفت ماه از سال در طویله بماند، باعث افت کیفیت گوشت دام شده و به دامداران ضرر اقتصادی می رساند.

پستی خاطرنشان می نماید: رهبر انقلاب از چندین سال قبل درباره اقتصاد مقاومتی رهنمود هایی داشته اند، اما اکنون هیچ سازمانی حاضر نیست صدای دامداران جوشقان را بشنود.

کمتر از نیمی از مراتع جوشقان قالی در اختیار دامداران است

نصرآبادی، یکی دیگر از دامداران جوشقانی نیز در مصاحبه با خبرنگار ما می گوید: 70 درصد مردم جوشقان قالی کشاورز و دامدار هستند و اکنون بیش از نیمی از اراضی و مراتع جوشقان زیرنظر مسکن و شهرسازی یا شرکت کاوش کویر است.

این دامدار جوشقانی نکته مهمی را درباره معدن کاران اشاره می نماید. او می گوید: گوشه ای از بیابان را معدن کاران خراب می نمایند، اما وقتی می بینند سنگ هایی که می خواهند آنجا پیدا نمی گردد، مرتع را همانطور رها نموده و سراغ قسمت دیگری از اراضی می روند.

کد ویدیو

دانلود

فیلم اصلی

جوشقان قالی

این در حالی است که طبق قانون، معدن کاران موظف هستند پس از اتمام کار خود در یک منطقه، آسیب های وارده شده به محیط زیست را جبران نمایند. دامداران می گویند که معدن کاران طرف قرارداد کاوش کویر، به این وظیفه خود عمل نمی نمایند و همین امر باعث نابودی مراتع در دامنه کوه کرکس شده است.

وی بیان می نماید: دامداری، منبع درآمد خانواده ها در جوشقان قالی است و حالا داریم در اداره های مرتبط موضوع را پیگیری می کنیم. اما پاسخی دریافت ننموده ایم.

کاوش کویر حق بهره برداری دارد!

با توجه به اینکه حفاظت از مراتع مربوط به ادارات تابعه سازمان جنگل ها و مراتع است، با اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کاشان ارتباط گرفتیم. مهدی شریفی، رئیس این اداره در مصاحبه با خبرنگار ما می گوید: فعالیت شرکت کاوش کویر در دامنه کوه کرکس قانونی است و آن ها حق بهره برداری از معادن را دارند.

او شرح می دهد: زمانی که کاوش کویر مجوز های این معادن را گرفت، به صورت قانونی الزامی برای استعلام از منابع طبیعی نداشت و به همین دلیل به ما مراجعه نکردند.

شریفی معتقد است، چون به لحاظ قانونی فعالیت کاوش کویر خدشه ای ندارد، پس اداره منابع طبیعی هم برای نظارت و حفاظت از مراتع وظیفه ای ندارد.

او می گوید: این مسائل مربوط به سازمان صنعت و معدن است که مجوز ها را صادر می نماید و از اینجا به بعد ما وظیفه ای نداریم.

رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری کاشان ادامه می دهد: پروانه بهره برداری این شرکت برای 4700 هکتار صادر شده که در نوع خود عجیب است.

وی بیان می نماید: زمین های این منطقه به قدری به لحاظ سنگ های قیمتی غنی است که تا سال های زیادی می توان از آن ها سنگ برداشت کرد و تا چند نسل دیگر هم برداشت از سنگ های آن می تواند ادامه پیدا کند.

مسئول مراتع جوشقان قالی کیست؟

پیگیری های ما به اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان نیز رسید، کارشناسان روابط عمومی این اداره کل هم اطلاعاتی در اختیار خبرگزاری قرار دادند، اما به دلیل اینکه این اطلاعات کامل هنوز به خبرنگاران منتقل نشده، فعلا از انتشار آن خودداری می کنیم. البته معاون نظارت و پایش این اداره کل نیز قول مصاحبه را در روز های آینده به خبرنگار ما داده است. البته با سیدجواد ساداتی نژاد، نماینده مردم کاشان در مجلس شورای اسلامی نیز ارتباط گرفتیم که بی نتیجه بود.

نکته مهم درباره وضعیت مراتع جوشقان قالی این است که طی تماس هایی که با ادارات مختلف مانند صنعت، معدن و تجارت، حفاظت محیط زیست و مراتع و جنگلداری برقرار شد، هر سه این ادارات مدعی شدند که اتفاقی که در دامنه های کوه کرکس رخ می دهد، به اداره آنان ارتباط ندارد و در حوزه فعالیت آنان تعریف نشده است؛ سوال اصلی اینجاست که مسئولیت این جریانات به عهده کیست؟