تور بمبئی: غذاهای محلی دهلی؛ از آلو چات تا مرغ تندوری (قسمت اول)

به گزارش صبح مهریز، دهلی شهری برای تجربه بسیاری از غذاهای محلی و خوش طعم کشور هند است. غذاهایی همانند مرغ تندوری و آلو چات با طعمی تند و ادویه هایی که وجه مشخصه آشپزی هند به شمار می آیند. با خبرنگاران همراه باشید.

تور بمبئی: غذاهای محلی دهلی؛ از آلو چات تا مرغ تندوری (قسمت اول)

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور بمبئی ما را تجربه کنید. از دهلی، آگرا و جیپور دیدن کنید و در شهر زیبای بمبئی قدم بزنید، در محیط زیبای فیلم های هندی از لحظات لذت ببرید.

در دهلی با تنوع بی نظیر غذاهای محلی هندی روبرو هستیم. در کنار آن، غذاهای خیابانی نیز در این شهر به وفور دیده می شود و شاید بتوان گفت برترین غذاهای خیابانی در هند را در دهلی می توان خورد. در کنار این غذاهای محلی رستوران هایی با منوی آشپزی بین المللی نیز در این شهر به چشم می خورد. در بخش اول مقاله، با شماری از غذاهای محلی دهلی آشنا می شویم.

آلو چات

برای این غذای بسیار ساده و خوشمزه، سیب زمینی آب پز که هندی ها به آن آلو می گویند به صورت مکعبی خرد شده و سرخ می شود و پس از افزودن ادویه های مخصوص با استفاده از خلال دندان سرو می شود. گاری های فروش این چات های تند در خیابان های دهلی به چشم می خورد.

آلو تیکی

این چات خیابانی معروف یا اسنک، یک نان سیب زمینی سرخ شده طلایی است که معمولا با چیزی شبیه نخودفرنگی یا عدس پر شده و به همراه انواع مختلفی از چاتنی های تند و یا گاهی اوقات چله (نخود) سرو می شود.

نان ها

چاپاتی

معروف ترین و نرمال ترین نان در هند چاپاتی است که خیلی ساده آرد را خمیر می نمایند و به صورت گرد در تنور می پزند و آن را با هر چیزی می خورند.

روتی

نان روتی نانی معمولی در جنوب آسیا است. در هند، پاکستان و شهرهای دیگر نان روتی هوادار دارد و هندی ها بیشترین مصرف نماینده این نان هستند. مواد لازم روتی بسیار ساده، مقرون به صرفه و در دسترس است. از آرد و ادویه های مختلف هندی برای پختن نان روتی استفاده می نمایند. البته اندازه ضخامت و نحوه پخت آن بسته به آن که برای چه غذایی از آن استفاده نمایند، فرق دارد. چاشنی های مختلف و مواد دیگری که در درست کردن روتی یا در غذاهای مختلف به آن می دهند باعث تفاوت یک نان روتی با دیگری می شود. نان روتی در اصل نان چاپاتی (Chapati) پاکستانی با ضخامت خیلی نازک است. به عنوان مثال در خوراک کاری سیب از این نان استفاده می شود. با این اندازه مواد، دایره هایی به قطر 12 تا 15 سانتی متر درست می شوند که برای 10 نفر می توان سرو کرد.

نان

این نوع نان شبیه نان تافتون در ایران است. البته در نانوایی ها موجود نیست و فقط برخی رستوران ها آن را طبخ می نمایند. نان انواع مختلفی دارد و در برخی رستوران ها با سبزیجات مخصوصات و یا با روغن پخته می شود.

دوسا

دوسا یک غذای مخصوص هند است که انواع مختلف دارد: دوسای سبزیجات و دوسای پیاز و دوسای شکم پر. دوسا کمی حالت شنماینده دارد ولی با این حال نرم و نسبتا نازک است لایه بیرونی آن کاملا سرخ شده است ولی لایه داخلی حالتی شبیه خمیر دارد.

پوری

پوری نان های نازک به شکل توپ های تو خالی است که معمولا به همراه غذایی به نام چوله مصرف می شود.

برد (bread)

این نوع نان کاملا مشابه نان تست است.

ایدلی

این نوع نان هم به شکل گوی های سفید توپر است که با آرد و نارگیل تهیه می شود و طعم لذیذی دارد. این نان از محبوب ترین انواع نان در دهلی است.

پاراتا

پاراتا نوعی نان است که کاملا شبیه چاپاتی است، با این تفاوت که در اندازه بسیار کمی روغن سرخ می شود. این نوع نان با غذاهایی مانند مرغ تندوری خورده می شود.

مرغ کره ای

یکی از خوشمزه ترین و متداول ترین غذاها و صد البته گران ترین آن ها است. مرغ کره ای یک غذای کلاسیک هندی است که می توانید آن را در تمامی رستوران های هند و رستوران های هندی سراسر جهان پیدا کنید. این غذا هم با مرغ استخوان دار و هم بدون استخوان سرو می شود. برای تهیه این غذا، مرغ را به مدت یک شب داخل ماست و مخلوطی از ادویه ها می خوابانند و با سس مخصوص کره، پوره گوجه فرنگی و چندین نوع ادویه می پزند که به این غذا طعم بسیار مطبوعی می دهد. ادویه مرغ کره ای بیش از دیگر غذاهای هندی است و برای افرادی مناسب است که عاشق ادویه جات هستند. این غذا در هند و حتی سایر کشورها بسیار هوادار دارد.

مرغ تندوری

مرغ تندوری نام غذایی است که با طبخ مرغ در تنور به دست می آید. پیشینه ابداع این غذا بر می شود به یک هندوی پنجابی به نام کاندان لال گوجرال که از پاکستان فرار کرد و رستوران موتی ماهال را در دهلی تاسیس کرد. این رستوران همچنان پابرجاست و هر دو غذای مرغ تندوری و مرغ کره ای را ابداع نموده است. البته نمی توان دقیق اظهار کرد که دستور پخت از کجا آمده است ولی می توان با اطمینان آن را یک غذای محلی دهلی دانست. مرغ در کشک خوابانده می شود و کاملا ادویه دار می شود تا به رنگ قرمز مایل به زرد برسد و سپس در یک تنور با درجه حرارت بسیار بالا پخته می شود. معمول ترین روش سرو به صورت قطعه هایی به همراه استخوان است. طعم تند و ادویه دار مرغ آن را از غذاهای معمول سایر کشورها متمایز می نماید.

چای

در همه جای جهان مردم روز خود را با نوشیدن یکی دو فنجان نوشیدنی گرم شروع می نمایند و در میان ما ایرانیان و بسیاری از ملت های دیگر، این نوشیدنی چای است. گیاه چای (camellia sinensis) گیاه بومی و طبیعی شمال شرقی هند است. مصرف روزانه بیشتر مردم هند از چای، به صورت ترکیبی با شیر و شکر است که در اصطلاح به آن چای شیر می گویند که در نوع ساده آن، پس از داغ کردن شیر آن را با شکر به چای آماده شده اضافه می نمایند و البته بنا بر سلیقه و ذائقه های مختلف، از مواد متفاوتی نظیر: زنجبیل، هل، دانه های فلفل، وانیل و عسل استفاده می نمایند. این نوع مصرف چای در میان هندی ها بسیار پسندیده است و در همه مراسم خود اعم از رسمی و غیررسمی استفاده می نمایند. مردم ساده و فقیر، تنها از نوع ساده و از دکه های بسیاری که در همه جای هندوستان پراکنده است، تهیه می نمایند و به کارهای سخت روزانه خود می پردازند. مردم عادی نیز چای شیر را در فصل گرم دو تا سه بار و در فصل سرد به تعداد بیشتر در خانه ها و یا محل کارشان می نوشند. امروزه به انواع چای شیر، چای شیر سرد یا یخی نیز افزوده شده که ترکیبی از چای و شیر سرد، شکر، عسل یا وانیل و یا ترکیبات دیگر است. جالب است که آنها به ندرت و در موارد محدود به درست کردن چای سیاه می پردازند، چرا که به طور معمول آن را تلخ و گاهی بدون مزه می دانند.

چای عصرانه هندی

یک چای عصرانه عالی، یک آیین به جا مانده از زمان استعمار هند به وسیله بریانیا هنوز هم در تعداد کمی از منطقه ها اطراف دهلی پیدا می شود که شامل چای هند و ساندویچ خوش طعم خیار و یک دسر است.

چای ماسالا

چای ماسالا یک چای اصالتا هندی است که از ترکیب چای، شیر و چندین ادویه تهیه می شود. این چای مناسب برای عصرانه در روزهای سرد زمستانی و یا برطرف خستگی است.

تاریخچه چای ماسالا به 5000 هزار سال (یا 9000 هزار سال) پیش در آسیای جنوبی بازمی شود. زمانی که پادشاهان این چای را به عنوان نوشیدنی که خاصیت دارویی درمانی داشت، استفاده می کردند. در آن موقع چای ماسالا هم به صورت سرد و هم گرم سرو می شد و از انواع ادویه ها در تهیه آن استفاده می شد. در واقع طرز تهیه آن در منطقه ها مختلف متفاوت بود.

غذاهای محلی بخش مهمی از سفر کردن را به خودشان اختصاص می دهند؛ خصوصا غذاهای هندی که هواداران خاص خودش را دارد. در سفرتان به هند حتما تعدادی از این غذاها و خوردنی ها را امتحان کنید.

هر زمانی که قصد سفر به این کشور را دارید، با استفاده از خبرنگاران می توانید برترین تورهای دهلی و تورهای ترکیبی هند از آژانس های مختلف را ببینید. جستجوی آسان و امکان مقایسه قیمت پکیج های مختلف در کنار یکدیگر به شما این امکان را می دهد تا بتوانید تورهای مسافرتی خارجی مد نظرتان را مقرون به صرفه تر از همه جا بخرید.

منبع: کجارو / نمناک / / eatyourworld.com / نمناک
انتشار: 26 اسفند 1400 بروزرسانی: 26 اسفند 1400 گردآورنده: sobhemehriz.ir شناسه مطلب: 2007

به "تور بمبئی: غذاهای محلی دهلی؛ از آلو چات تا مرغ تندوری (قسمت اول)" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "تور بمبئی: غذاهای محلی دهلی؛ از آلو چات تا مرغ تندوری (قسمت اول)"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید