در بعضی از مقبره های مصر اجساد با صندل هایی از جنس طلا پیدا شدند - صبح مهریز

برگزاری مراسم و تشریفات پر زرق و برق مربوط به تدفین یکی از ویژگی های شاخص مصریان باستان بود. فرقی ندارد که فرد متوفی فرعونی باشد که در دره پادشاهان دفن شده یا دیوان سالاری که در یک مقبره سنگی ساده دفن شده است؛ اشیایی که به همراه اجساد در مقبره ها قرار داده میشدند، به منظور تسهیل سفر به دنیا پس از مرگ در مقبره ها بود.

صندل های ترحیمی که به همراه اجساد در مقبره ها دفن میشدند ممکن بود مشابه صندل هایی باشد که در زندگی واقعی مورد استفاده قرار می گرفتند و اغلب از جنس چرم یا حتی پاپیروس بودند. با این حال باشکوه ترین این صندل ها که به همراه افراد سلطنتی دفن شده اند، اغلب از طلای درخشان ساخته شده است.

این صندل های طلا امروزه در موزه ها به نمایش گذاشته شده اند. بعضی از مشهورترین این صندل های پرزرق و برق در مقبره های ملکه های تحوتموس سوم کشف شده اند. این فرعون دودمان هجدهم مصر همسرانش را به همراه صندل هایی از جنس ورقه های طلا دفن کرد. این صندل ها بگونه ای طراحی و حکاکی شده اند که شبیه صندل های چرمی به نظر برسند. امروزه اغلب روکش های به جامانده به دودمان هجدهم پادشاهی نوین تعلق دارند.

در مقبره افراد سلطنتی علاوه بر این صندل های طلا، اغلب روکش های طلا برای انگشتان پا نیز استفاده میشد. این روکش ها از انگشتان مومیایی ها حفاظت میکردند. براساس باورهای مصریان باستان، متوفی باید به صورت یک جسد کامل در مقبره قرار میگرفت. حتی مومیایی های غیرسلطنتی نیز به همراه روکش های از جنس فلزات کم ارزش تر یا حتی از جنس سفال دفن میشدند.

مردم طبقه میانه جامعه اما با صندل هایی دفن میشدند که از مواد اولیه رایج همانند پاپیروس یا چرم ساخته شده است. در این مدل، کفه صندل به وسیله بند به پا وصل میشد.

صندل سازان برای ساخت صندل های مخصوص اجساد و مردم عادی تخصص داشتند. صندل سازان بعلاوه یکی از موضوعات نقاشی هایی هستند که روی دیوارهای مقبره های باستانی مصر نقش بسته اند.

با اینکه قدمت بسیاری از نمونه های صندل به دودمان هجدهم مصر باز میگردد، اما سنت استفاده از صندل و روکش انگشت تا دوران رومی در مصر ادامه پیدا کرد.