معرفی کیوی و خواص درمانی آن - صبح مهریز

نویسنده: صمصام صانعی

درختچه کیوی گونه های مختلفی دارد که 4 گونه از آنها نسبت به دیگر گونه ها معروف تر می باشند. از این 4 گونه دو گونه آنها به ایران وارد شده و کاشته می شود که در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها اشاره شده است.

نام علمی درختچه:

Actinidia chinensis Planch.، نام فرانسه میوه (کیوی) Kiwi و نام انگلیسی میوه Kiwi fruit می باشد.

تیره گیاه:

Dilleniaceae

نوع گیاه:

درختچه

مشخصات ظاهری:

درختچه ای است پیچان و بالارونده به ارتفاع حدود 7 متر با شاخه هایی نرم و نازک، کرکی و متراکم و حفره مرکزی شاخه ها تیغه ای می باشد. برگ ها دارای دمبرگی دراز، کرکدار، دایره ایِ تخم مرغی شکل با قاعده قلبی و گل های آن سفید مایل به زرد می باشند. کیوی قهوه ای پررنگ مایل به سبز به ابعاد یک تخم مرغ است و روی پوست میوه را موهایی هم رنگ پوست احاطه کرده است رنگ داخل میوه سبز و میان میوه تعدادی هسته به شکل تخم خشخاش سیاهرنگ وجود دارد.

بیشتر بخوانید: فواید میوه کیوی

طبیعت میوه:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و خشک است.

رویش جغرافیایی:

در اغلب کشورها بخصوص چین و در ایران در استان های حاشیه دریای خزر کاشته می شود.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در کیوی:

ماتاتابیک اسید، کالری، چربی، پروتئین، کربوهیدرات، فیبر غذایی، سدیم، پتاسیم، فولات و ویتامین های K, E, C, A در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

میوه (کیوی). برگ و ریشه درختچه هم خواص دارویی دارند.

نحوه مصرف:

میوه رسیده مصرف خوراکی داشته و در صنایع غذایی هم کاربرد دارد.

خواص درمانی:

سرشار از ویتامین C و آنتی اکسیدان، قبض کننده و ضد التهاب، رفع کننده عطش و آرام بخش، رفع کننده عوارض سرماخوردگی و ضد میکروب، نرم کننده مخاط ها و ضد انگل، پیشگیری کننده از حوادث قلبی عروقی و خرد کننده سنگ های مجاری ادراری و کلیه، کاهنده چربی و رقیق کننده خون، تقویت کننده عمومی بدن و کنترل کننده قند خون و بهترین دارو برای تقویت سیستم حفاظتی بدن می باشد. در ضمنً برای خونریزی لثه، روماتیسم، فشار خون بالا، یبوست، کولیت و آسم هم مفید است. در استعمال خارجی له شده برگ و جوشانده ریشه برای درمان بعضی از بیماری های پوستی مؤثر می باشد.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون